De Duitse wadden, met wat oponthoud....

Neuharlingersiel, maandag 27 juni

Tja, we liggen voor de 2de maal in Neuharlingersiel; vanmorgen vroeg de dynamo uitgebouwd en meegegeven aan een monteur die h'm gaat laten testen. Vorige week woensdagavond, op het laatste stukje van Bensersiel naar Spiekeroog stevig motorend tegen de stroom in, zag ik (Jan) dat de laadstroom sterk wieberde en de laadspanning geregeld boven de 15 V bleef (daarmee kun je op de lange duur je accu's mee vernielen). 

Daarom op donderdagavond met het tij mee naar Neuharlingersiel, om Yacht Service Bruns op vrijdag er naar te laten kijken. Zoals wel vaker, als je bij de tandarts komt is de kiespijn over, dus de laadstroom bleef netjes onder de 14,4 V en verder kon hij niets ontdekken, dus adviseerde hij om het even aan te zien. Op zaterdagochtend weer op het fokje naar Spiekeroog dat zo mooi is dat we het verder wilden verkennen. Bij het aanleggen op de motor bleef de laadstroom permanent boven de 15,4 V..... Dus zondag om 20 uur weer met het tij mee op het fokje naar Nhs... 

En nu afwachten op de test en het vervolg....

Over de eilanden: anders dan op Juist waar de paardenkarren dominant in het straatbeeld aanwezig zijn (idem de stank (Jan: prettige lucht) van urine en de stront) zien we op Baltrum, Langeoog en Spiekeroog veel elektrisch aangedreven karretjes die de bagage van de boten aan- en afvoeren maar ook de levensmiddelen aanvoeren en de post bezorgen. De enige auto op fossiele brandstof die we gezien hebben was de ambulance die op Langeoog een Nederlander afvoerde die z'n achillespees leek te hebben gescheurd (viel mee, bleek later). Norderney hebben we niet verkend maar duidelijk is dat daar wel auto's mogen rondrijden. 

We hebben met eigen ogen gezien dat de west- en noordwestkant van Baltrum en Spiekeroog met veel beton, steen, houten palen en stalen damwanden versterkt zijn. De boeken zeggen dat dit bij Juist ook het geval is maar bij Langeoog weer helemaal niet. Duidelijk is dat de kracht van de zee, de golven en de wind enorm is en je vraagt je af of ze de afkalving kunnen stoppen.

Net als in Nederland groeien de eilanden aan de oostkant aan en dit is natuurgebied – dus nu, broedseizoen, mag je er niet komen.

Mooi is de rode steen waarmee bijna alle huizen gebouwd zijn, en ook de straten, maar het beeld is alsof iemand een doos lego steentjes over het eiland heeft leeg gegooid. Geen samenhang, geen centrum, geen gezelligheid. Dit geldt vooral voor Baltrum en Juist. Spiekeroog maar ook Langeoog zijn anders; hier wel een centrum, leuke straatjes, winkels en op Langeoog vooral veel eettentjes en ijswinkels. Uiteindelijk vinden we Spiekeroog het meest sfeervol: Schiermonnikoog in de jaren '50 zoals 2 voorbijkomende Nederlanders het typeerden. 

Op Spiekeroog troffen we ver aan de oostkant nog een "Internatsschule für Bildung und Persönlichkeit". Een hele mond vol.

We hebben twee kustplaatsen aangedaan, Bensersiel en dus nu Neuharlingersiel. Bensersiel heeft in het geheel geen ziel en Neuharlingersiel heeft nog wel een pittoresk haventje. In tegenstelling tot de Nederlandse waddenkust waar helemaal geen strandtoerisme te vinden is, alleen maar dijk en modderige kwelders, bestaan deze voormalige vissersplaatsjes vooral van strand, campings, patat en ijs. Onze pogingen om eens lekker uit eten te gaan liepen overal mis, omdat de betere restaurants allemaal volgeboekt waren, dus reserveren is de les...

Het vervolg van de reis moeten we nog plannen, maar de Oostzee lonkt....

De AIS werkt niet goed, ik ben bang dat het aan de marifoonantenne hoog in de mast ligt... Dus we zijn niet goed te volgen op Vesselfinder of Marine traffic. Voor de geïnteresseerden heb ik foto's van onze route op de elektronische kaart gemaakt, zie fotosectie, alsook voor andere foto's.

Liefs, Elry en Jan