Terugreis

Maandag avond een mooring in de Deben, dinsdag de tocht door de monding, blijft spannend en mooi, en de lange tocht over zee naar Lowestoft. De martello's,

de vierkante kerktorens, Orford vanaf zee (niet bezocht), de 'pagode's' – atoombunkers die overblijfselen blijken te zijn van de koude oorlog,

de vuurtoren van Orford Ness,

de grindbanken, Aldeburgh vanaf zee, en dan Lowestoft. We hebben hier uiteindelijk 6 nachten gelegen en het was een gemengd genoegen.

De stad heeft zwaar onder vuur gelegen tijdens tweede wereldoorlog. Wat ervoor in de plaats is gekomen is lelijk. 'Highstreet', de belangrijke winkelstraat, is niveau Veendam (referentiekader van de Hijkoopjes) en dan 100 keer erger. Ook qua winkels, en vooral de leegstaande panden. De visserij is ten onder gegaan (een oude man vertelt ons dat de vissers hun quota hebben verkocht aan o.a. de Nederlanders voor de korte termijn winst) en de windenergie-industrie is ervoor in de plaats gekomen.

Deze geeft nu werk aan ongeveer 100 mensen (onderhoud) en geeft dus niet alle werkelozen een zinvol alternatief. Een lelijke stad, met lelijke mensen. Klinkt kut maar dat was het ook.

We bezoeken in Lowestoft ook de meest oostelijke punt van Engeland en ook daar is treurigheid troef.

Daarbij regent het.

De verwachtingen zijn niet goed, vooral niet aan de kust bij Nederland. We willen een rustige, mooie overtocht met windkracht 4 en die zien we niet in de voorspelling voor de komende dagen. Elry kijkt naar de mensen die hier vakantie vieren, je moet er toch niet aan denken dat je hier je zuurverdiende geld steekt in draaimolens,

ijsjes, fish&chips, gokhallen en een koude wind op een zand/kiezelstrand.

Kijkend naar je kinderen en de honden spelend in de fontein.

We liggen bij de 'Royal Norfolk & Suffolk Yacht Club', opgericht in 1859 door een aantal 'boating gentlemen', met een eerbiedwaardig clubgebouw uit 1898.

De jaarlijkse Regatta met de 'Broads one design' eenheidsklasse vindt deze week plaats, de boten lijken op een Regenboog, rond 1900 in hout ontworpen, nu met polyester romp. Petje af, ze voeren met windkracht 6-7 in dikke golven voor de kust, op en onder water, ze hadden allemaal een japiepompje om onderweg de boot leeg te pompen.

We ontmoeten leuke Nederlanders die met hun 74 jaar oude familie scheepje, de Orion, over zijn gestoken en vlak voor Lowestoft zo'n harde wind en golven over zich heen kregen dat ze niet naar binnen durfden en een uur of vijf voor de kust hebben gekruist in afwachting van zonsopgang.

Zaterdag gaan we met de bus naar Southwold, de bakermat van de onafhankelijke brouwerij Adnam.

Dit is een 'mooi' dorp, mooie huizen, een boulevard, greens

waar mensen op zitten, goed onderhouden. We beklimmen de toren van St Edmund's (15de eeuw) en krijgen een uitleg over 'towerbell ringing'. We begrijpen het niet helemaal en later biedt Youtube uitkomst: geen carillon, maar met 8 klokken bepaalde variërende ritmes luiden door de klokken even af te remmen.

En de dubbeldekker-bus is een attractie apart over de smalle wegen.

Deze rustperiode geeft mij de tijd om 'Het achtste leven (voor Brilka)' uit te lezen. Bijna 1300 pagina's, was me anders niet gelukt. Dank aan Lowestoft.

We hebben hier op de laatste avond voor het eerst Indiaas gegeten en Kingfisher bier gedronken; een aanrader. Dat hadden we eerder moeten doen.

Maandag lijken de seinen op groen te staan. We vertrekken en constateren later dat de wind niet is wat het moet zijn en de 'enkele bui' enorme onweersbuien blijken te zijn.

De rustige overtocht wordt een zware exercitie, veel regen, harde wind, daarna bijna geen wind maar wel hoge golven, etc. Dinsdag om 11 uur zijn we in IJmuiden.

We hebben er 22 uur over gedaan. 6 uur motoren, rest gezeild op de fok en de laatste 40 mijl ook met grootzeil. Helemaal niet slecht. Deze noordelijkere oversteek was in tegenstelling van de heenreis veel minder ingewikkeld, doordat er geen windparken in de weg lagen noch shippinglanes die je verplicht dwars moet oversteken, dus we konden gewoon steeds maar 90 graden naar het oosten varen. Wel veel schepen, we hebben zeker 4 keer een vrachtschip over de marifoon opgeroepen met de vraag “what are your intentions?”. Alle vier gaven dan aan dat ze hun koers wel zouden verleggen om achter ons langs te gaan. De AIS is wel een enorme verbetering, je ziet gewoon met wie je in de knoop dreigt te raken en je ziet zelfs hun scheepsnaam zodat je ze gericht kunt oproepen. Vroeger zat je met de verrekijker maar te zoeken naar de lichtjes.

Woensdag op ons gemakje naar Amsterdam, zeilend en dobberend over het Noordzeekanaal. In ons jachthaventje zijn buren van de Silodam en de havenmeester, en Jan kan direct zijn verhalen kwijt.... Morgen gaan we de boot leeghalen met hulp van buurman Peter die onze spullen met z'n motorbootje naar de Silodam zal brengen.

2,5 maand aan boord van Courlis, het is omgevlogen. Courlis bleek 'hecht en sterk', en een lekker woninkje. We hebben het met z'n tweeën toch maar 10 weken op een paar vierkante meters gewoond zonder elkaar of het interieur af te breken... Heerlijk om zonder tijdsdruk gewoon rond te scharrelen langs de 'Thames estuary', om de 'Magic of the Swatchways' te proeven en al die riviertjes op te varen.

Dank voor het lezen en jullie leuke reacties. Liefs

Jan en Elry