Van Wad naar Oostzee

Kiel, olympische sporthaven, 7 juli 2022

De tijd gaat snel, wijzelf niet zo, maar toch loopt het verslag snel achter. In Neuharlingersiel bleek inderdaad de spanningsregelaar van de dynamo kaduk en Yacht Service Bruns heeft er alles aan gedaan om snel een nieuwe te bekomen, zodat woensdagochtend 29/06 om 8 uur 's ochtends de monteur de boel weer kwam installeren. En om 10 uur voeren we uit, richting Wangerooge. 

Wangerooge haven ligt bijna 5 km van het dorp, het treintje gaat alleen als de veerboot gaat en die gaat maar een paar keer per dag afhankelijk van het tij. Dus een flinke wandeling maar wel zeer de moeite waard, mooi dorp, veel groen.

Op de westpunt van Wangerooge staat een enorme vierkante toren, in 1600 gebouwd, in 1914 opgeblazen omdat men de Engelsen (men verwachtte een engelse invasie via de eilanden) geen goed oriëntatiepunt wilde bieden, en in 1932 herbouwd, maar dan met het doel het een unieke plek voor jongeren te laten zijn, en nog steeds is het een jeugdherberg.

We zijn 2 dagen op Wangerooge gebleven omdat door een combinatie van tij en wind het niet verstandig leek om over de ondiepe drempel tussen Spiekeroog en Wangerooge het ruime sop te kiezen. Zaterdag op 5 uur vertrokken en met een stevig ZW wind over de drempel heen. Er staan toch altijd rare golven op zo'n ondiepe drempel en na 35 jaar zeilen zonder brilverlies wipte tijdens het steken van een rif de grootzeilval nu Jan's bril van z'n neus met een boog het water in. 

We zijn de Jade en de Weser overgestoken richting de Elbe. De eerste twee geven respectievelijk toegang tot de grote zeehavens Willemshaven en Bremerhaven en dus moesten we tussen de grote zeeschepen door laveren. En op de Elbe moesten we goed stuurboord aanhouden, net buiten de hoofdgeul, vanwege de stroom zeeschepen op weg naar Hamburg en het Noord-Oostzee kanaal.

In Cuxhaven gestopt, ook omdat het niet zeker was dat we Brunsbüttel (sluis) zouden halen voordat de stroom zou draaien. En op de Elbe stroomt het zo hard, daar kom je met onze motor niet tegenin.

De dag erna verder, met een prachtig zonnetje, een stevig windje van achteren, met de stroom mee verder de Elbe op, schitterend. Brunsbüttel is de plek waar het Noord-Oostzeekanaal (NOK) begint. Dit kanaal, in gebruik genomen in 1895, loopt dwars door Sleeswijk-Holstein, van Brunsbüttel naar de Kieler fjord, 96 km lang, met alleen sluizen aan begin en eind. Er varen meer dan 30.000 schepen per jaar doorheen, die dus nu niet helemaal om Denemarken heen moeten varen. 

Zeilen kan en mag er niet, dus het is afzien qua motoren (gelukkig was de dynamo gerepareerd!). We hebben het motoren in 3 etapes gedaan, na de prachtig zeilochtend voeren we 's middags op de motor in de stromende regen door het kanaal. Als de zon onder is mogen jachten niet meer varen op de NOK, dus hebben we overnacht aan een steigertje bij Gieselau een paar 100 meter een zijkanaal in, prachtig stille plek waar je slechts een beetje de zuiging voelde van de grote schepen die achter de bomen en de bocht over het grote kanaal voorbij stoomden.

We stopten ook in Rendsburg omdat we daar Oostzeekaarten wilden kopen, maar die bleken uitverkocht. Rendsburg is een mooi oud vestingstadje aan de Eider. Dit was eigenlijk de eerste wat grotere Duitse plaats die we aandeden en als Amsterdammers moesten we wel wennen aan de keuzes die Duitsland maakt ten aanzien van fietsers (en stepjes): bij afwezigheid van ruimte voor een fietspad delen in Nederland auto's en fietsers de rijbaan, in Rendsburg en ook later in Kiel, delen fietsers en voetgangers het trottoir. Je schrikt je elke keer lam als voetganger! Zeker omdat fietsen hier zeer populair blijkt, met name de wat snellere toerfiets en zeker ook veel elektrische; allemaal consequent met helm op en op het voetgangersdeel. Ook zagen we overal blauwe strepen op het trottoir (dezelfde als onze blauwe parkeer strepen), en we vroegen ons af of dat bedoeld was als scheiding voetganger-fietser, maar aan welke kant moest je dan lopen? Bij navraag bleken die blauwe strepen een soort rondleiding te geven aan stadsbezichteraars.

Tussen Rendsburg en Kiel moest iedereen, inclusief zeeschepen, een uur wachten op de Amera, een joekel van een cruiseschip. Alles wijkt dus voor de vakantie vierende rijke medemens....

Door naar Kiel dus, voor zeekaarten en voor een nieuwe bril. Want Jan's reservebril is meer dan 10 jaar oud en heeft een andere sterkte, waar hij niet aan kan wennen en vrij kriegelig van wordt.

Bril is besteld, duurt ongeveer 10 dagen, dus of we varen nog een keer naar Kiel, of we pakken ergen de trein om de bril op te halen. Zeekaarten hebben we ook gekocht, bij AW Niemeyer, voor de mensen die het wereldje kennen een soort Dekker uit Zaandam. Weggestopt in de oksel van de oprit naar snelweg, goed bereikbaar voor auto's maar voor mensen zoals wij, zonder fiets, een hele tippel. 

Kiel is de hoofdstad van deelstaat Sleeswijk Holstein, gebouwd rondom het Kieler fjord (Förde) en afficheert zich als 'Sailing.City' waar de vlaggen van de Kieler Woche (8 tot 26 juni) nog in de stad hangen. De jachthaven waar we liggen ligt langs de zgn Kiel linie en was de olympische haven in 1936. Ook in 1972 vonden de olympische zeilwedstrijden plaats in de Kieler fjord.

De Kiel linie is goed ontwikkeld met verschillende roeiverenigingen, vertrekterminals van cruiseschepen en de Stenaline (naar Göteborg en Oslo), een onderzoekscentrum naar de zee met een aquarium en zeehonden in een bassin buiten en natuurlijk eet- en drinkgelegenheden (Fischbrötchen met matjes) en veel ijsverkoop. Veerboten om de verschillende kernen met elkaar te verbinden. En boven de jachthaven een heuvel met een prachtig bos met oude beuken en lindes en andere bomen; gelukkig is niet alles kapot gebombardeerd op het einde van WOII. Het was ten tijde van de oorlog een belangrijke marinehaven en Wikipedia zegt dat 80% van de stad kapot gebombardeerd is. Er staan in het oude centrum nog wat oude gebouwen en 2 kerken en inderdaad, de rest is allemaal nieuw. Niet altijd even geslaagd qua architectuur. En dan krijg je weinig samenhang. Mooi zijn wel de vele parken, vijvers en grote bomen in de oude stad.

Ik (Elry) ben vandaag naar de 'Kunsthalle zu Kiel' geweest, 1 van de vele musea in de stad, gelieerd aan de universiteit (alle replica's van Griekse en Romeinse beelden en opgegraven vazen zijn hier gestald); niet een heel bijzondere collectie maar een aantal Marlene Dumas (Amsterdam) en Emil Nolde en Ernst Ludwig Kirchner (die Brücke) die het wel de moeite waard maken. 

Het gaat de komende dagen hard waaien uit het NW, wat betekent dat we als we de fjord uitvaren we aan lager wal van de Kieler bocht zitten en dat is qua golven niet erg aanlokkelijk. Dus we bekijken nog even wat we doen; wellicht eerst nog naar Laboe dat aan de overkant van de fjord ligt.

PS voor onderschrift en meer foto's zie onder foto's.