Opnieuw de Blackwater, de Orwell, en de Deben als opmaat voor de reis terug naar Nederland

We hebben besloten om niet noordelijker van Lowestoft te gaan, vanwege het ruigere karakter van deze kust en het feit dat we daar nog niet op ingelezen zijn en ook alle nodige kaarten nog zouden moeten aanschaffen. We gaan de laatste weken besteden aan wat meer zien van de rivieren waar we al even geweest zijn.

Donderdag 1 augustus vertrekken we uit Ipswich richting rivier Blackwater om 2 plekken te bezoeken waar we eerder nog niet waren. Eerste bestemming is West Mersea op het eiland met dezelfde naam: iedereen ligt aan een mooring in een van de vele kreken die gedeeltelijk droogvallen. Fascinerend om te zien, lig je eerst in een grote watervlakte, een paar uur later lig je diep weggedoken in één van de drie parallelle kreken voor het dorpje, waartussen hoge banken oprijzen, met maar één doorgangetje waar de watertaxi nog net doorheen past.

Met deze taxi service zijn we dus aan wal geweest voor een visje en een biertje.

Op zee tussen Harwich en de monding van Blackwater houdt onze camera er ineens mee op. De lens wil niet meer naar binnen en via internet wordt duidelijk dat we in deze situatie de camera moeten opsturen .. Tja, daar hebben we dus niet veel aan.

Op zaterdag 3 augustus naar Tollesbury, aan de overkant, via de boeien om te voorkomen dat we vastlopen, een sympathiek klein haventje waar je alleen met hoog water binnen (of uit) kan. De kreek er naar toe valt geheel droog.

De ochtend erop maken we een lange wandeling door de marshes. Er liggen ook veel bootjes in de modder, er is zelfs een modder-marina, waarbij je via een heel stelsel van houten vlonders op palen bij je eigen modderligplaats kunt komen.

Rond hoogwater heb je dan een klein uurtje de tijd om te vertrekken of aan te komen...

's Middags met hoog water gaan we terug naar de Orwell en uiteindelijk Ipswich om Sybren op dinsdag te verwelkomen, Jan's broer die een paar dagen komt meezeilen.

Na Sybren van het station gehaald te hebben zijn we dinsdagmiddag naar een mooring in de Orwell

gevaren om woensdag via een klein uitstapje op de Stour (om Sybren de verschillende landschappen te laten zien) naar de Deben te zeilen, waar de eens zo moeilijke invaart nu een stuk bekender is. Het blijft spectaculair om de grindbanken en – platen te zien en ertussen te zeilen.

We zoeken nu een mooring bij Ramshold Quay.

Donderdag varen we bij ZW-wind rustig op de fok naar Woodbridge. Ondertussen is duidelijk geworden dat het vanaf vrijdag heel slecht weer gaat worden: wind tot 8 BF met uitschieters naar 9. Die voorspelling was al eerder bekend maar je hoopt toch dat het in de loop van de week misschien zal afzwakken, nee dus. Het is dan fijn om in een haven beschut te liggen (en niet te zwieren aan een mooring) en dat liggen we perfect in de Tide Mill Yacht Harbour van Woodbridge.

Helaas kunnen we door deze weersverwachting onze meezeiler geen spectaculaire beuktocht aanbieden, en is het een rustig tochtje geworden op Orwell, Stour en Deben. We hebben nu wel tijd om door Woodbridge te wandelen en de vele kerken en prachtige huizen, en tuinen te bewonderen. Ze hebben zelfs een eigen koffiebranderij (Fire Station) met leuk klein lunchtentje

en ze weten precies hoe ze een Americano moeten maken zonder die sloot water die ze er hier steeds ingooien. De vraag: met melk? is wel standaard; alsof de Engelsen zich niet kunnen voorstellen dat je gewoon zwarte koffie wil.

Sybren vertrekt vrijdagmiddag met de trein naar Southend en later blijkt de stroomstoring in Londen ook te leiden tot chaos voor Easyjet in Southend – hij vertrekt pas op zaterdag 10 aug om 21.30 (ipv 9 aug om 19.00 uur).

De storm zet in op vrijdagnacht en het is, zelfs in de haven, een erg onrustige nacht. Blij dat we niet 'in de natuur' liggen aan mooring of anker. De hele zaterdag is de wind dominant aanwezig, fluitend en gierend door de masten. We doen boodschappen en lezen de krant. En winden ons op over de zelfmoord van Epstein; hoe heeft dat nu kunnen gebeuren? Gelukkig wint het Nederlandse mannen volleybalteam de OKT wedstrijd tegen België en houden ze een kans op dat ene ticket naar Olympische Spelen in Tokyo. Zondag tegen VS …

Zondag is het iets rustiger met de wind en maken we een prachtige wandeling stroomopwaarts langs de Deben.

Het is mooi om deze rivier steeds smaller te zien worden en we zijn benieuwd naar het begin. Tot we bij een spoorbrug

komen waar het duidelijk is dat we niet verder kunnen. Het land erachter is 'private' en ja, dan houdt in dit land het 'publieke' op.

Nu hebben we tijd om de foto's te selecteren (met telefoon en een camera die Sybren meebrengt) en dit verhaal te maken. We denken dat we morgen via een mooring in de monding van de Deben op dinsdag naar Lowestoft kunnen komen. De terugreis wordt ingezet, de gedachtes gaan naar de overtocht en het afscheid van deze heerlijke lange vakantie is eigenlijk al begonnen.

De verwachtingen voor volgend weekend zijn (wederom) verschrikkelijk qua wind en onze zorgen cirkelen om de vraag: wanneer kunnen we over? Hoe lang zitten we hier nog vast?

En dan verliest Oranje ook nog eens de wedstrijd met 1-3, het is 17.04 uur in Engeland.